Mijn sentimentele laatste blog

26 mei 2016 - Vianen, Nederland


Jaja daar is die dan: mijn laatste blog! Ik zal vertellen over de laatste 2,5 week! Waarschuwing: het is weer een lange!

Op 8 mei kwam ik dus aan in Kuala Lumpur. Ik sliep in Irsia Bed & Breakfast maar toen ik de volgende ochtend vroeg om het ontbijt, bleek die er niet te zijn. Bijzonder. Sliep in een vochtig schimmelig zaaltje met krakende bedden, niet echt een aanrader. Maar goed, op 9 mei ging ik shoppen!! Hier had ik onwijs veel zin in want mijn kleren waren niet meer om aan te zien: veel gaten en scheuren. De shopping malls in Kuala Lumpur zijn echt cool. Ze zijn echt ongelooflijk groot en modern, heb mn oogjes uitgekeken! De dames kleding begint hier met maatje 32 en eindigt meestal met maat 40, verschilletje met Nederland. Ik heb in 3 schoenenzaken gevraagd of ze damesschoenen in maat 42 verkopen en toen werd ik echt elke keer aangekeken alsof ik van Mars kwam. Ben toen wel geslaagd voor wat nieuwe kleding en was getransformeerd van zwerver naar hipster. Op 10 mei ging ik naar de Twin Towers: "het" kenmerk van Maleisië!  Moest hier omgerekend 20 euro entree betalen en het was allemaal heel strak geregeld. Was in totaal 30 minuten binnen dus ik vond het best prijzig.  Maar goed, eerst gingen we naar de brug waar we uitzicht hadden over de stad en daarna bijna naar de top. Was wel cool om te zien! Daarna heb ik lekker in het naast liggende parkje gechillt. Er wilde toen een knul met mij op de foto nou dat vindt deze Viaanse Beyoncé prima. Toen stond die naast me en fluisterde die op een hele smerig manier in mn oor; 'I wish that my girlfriend was so beautifull like you.." Toen riep ik "smeerlap" maar dat verstond die natuurlijk niet. Ik wist de Engelse vertaling niet. s Avonds heb ik nog een tijdje voor de Twin Towers gezeten want ze zijn nog mooier als het donker is!

Op 11 mei ging ik vol goede moed met mn hele bepakking naar het busstation om de bus te pakken naar de Cameron Highlands. Toen ik na een half uur lopen bezweet en al aankwam op het station, bleek die bus verhuist te zijn naar een ander station.  Altijd fijn. Gelukkig ging er vanaf daar een bus naar het station. Toen ik daar aankwam, leek het nergens op een station maar op een vliegveld: er waren gates en je moest boarden. Heftig. Ik zal echt in een supeeeer chille bus met hele grote stoelen en na 4 uur vond ik het gewoon jammer dat ik er uit moest. Kwam aan in een schattig toeristen dorpje en heb daar een beetje rond gewandeld en lui gedaan.  Het was hier wat frisser omdat het hoog in de bergen lag, deed hier voor het eerst een vest aan buiten! Volgende ochtend ging het wekkertje om 5 uur want ik ging naar en de zonsopgang! Toen ik wakker werd regende het al en toen we om half 7 braaf zaten te wachten voor de prachtige zonsopgang, zagen we alleen maar mist. Heel plausibel.  Daarna zijn naar de theevelden geweest, heel mooi!! Is weer eens wat anders dan rijstvelden! Om 8 uur en was ik weer terug in het hostel en heb ik nog even een tukkie gedaan. s Middags op eigen houtje naar de Cameron Valley geweest, dat schijnt de mooiste plek theevelden-spot te zijn. En het was echt heeeel mooi! Overal waar je keek zag je theeplantjes! Deed me ook een beetje denken aan Teletubbie-land. Na een paar uur was het tijd om dag te zeggen en ben ik weer terug gegaan naar het hostel. Ik vermaakte mij namelijk goed in het hostel want daar was een kat en die had drie kittens van een week oud. De hostel eigenaar had een doos met een paar dekentjes er in en er op gebouwd als hun huisje. Die stond achter de receptie en ik mocht er elke keer heen. Ik was echt verliefd op ze. 

Op 13 mei vertrok ik in de ochtend met de bus maar Penang. een eiland ten westen van het vaste land. Dit was 5 uurtjes rijden. Begin van de middag kwam ik aan in het hostel in George Town, de toeristentrekkker van het eiland na Penang. Ik zat hier echt in een super chill hostel waar echt hele lieve mensen werkten! Heb s middags door de stad gewandeld en s avonds gegeten in een heerlijk vegatarisch Chinees restaurant. George Town staat bekend om het goede eten, de street art en de Heritage. Op 14 mei deed ik weer een wandeltochtje en op de boulevard werd ik aangesproken door een Amerikaanse dame. Ze liep daar met dr zoontje van 5 jaar oud en had een heel verhaal over dat er een fout is opgetreden bij de bank en dat ze over 2 dagen pas geld op kan nemen. Ze had nu geen geld meer en zij en dr zoontje hadden dus geen eten en drinken. Ze vroeg om 30 euro. En nu klinkt dit natuurlijk als oplichterij en eerst zou ik ook steevast 'nee' hebben gezegd. Maar goed,  ondertussen ben ik zacht gekookt ei en heb ik haar 10 euro gegeven. Ze vroeg om mn bankrekeningnummer en zei het over te maken als ze de problemen op dr bank waren opgelost, zou dus binnen 2 dagen zijn. Ondertussen zijn we 12 dagen verder en heb ik niks. Misschien zie ik dr nog wel eens op tv wanneer ze in therapie is bij Dr. Phill. Hierna ging ik naar een koffiezaakje want daar had ik afgesproken met Casper!! Wie is Casper? Casper komt uit Vianen,  woont op kamers in Amsterdam en studeert voor 5 maanden in George Town. En hoe ken ik Casper? Via de soos! Viaanse glorie dus in George Town! Na een middag koffie leuten en een Indische maaltijd genuttigd te hebben,  ging Cassie mij s avonds het bruisende nachtleven van George Town laten zien. Eerst belandde ik bij een tent waar een ontzettende dikke Chinese kerel zonder tshirt achter de kassa stond. Drank was daar heel goedkoop en moest je zelf pakken en kon je dan buiten opdrinken. Studiegenootjes van Cas waren ook allemaal heel gezellig en naar een uurtje gingen we naar een kroeg. Hier was het erg plausibel en na een paar drankjes had ik geen ruggengraat meer en heb ik toch weer bier gedronken. Lag laat in bed en werd vroeg wakker en wist weer waarom ik geen bier moest drinken: buikpijn. Maar doet me niks want het was erg gezellig.  Heb toen een cultuur-wandeltocht gehouden door de stad maar ik hield het niet heel lang vol wegens een klein katertje en grote hitte. Maar weer in hetzelfde koffiezaakje beland met Cassie en over gestapt op theeleuten. 

Op 16 mei vertrok ik vanaf George Town met de ferry naar Langkawi,  een eiland er boven. Ze laten in Maleisië graag alles op een vliegveld lijken want bij deze pier moest ik ook inchecken, boarden en hadden ze dus gates. Heftig. Dit boottochtje zou 2 uur duren maar dat werd 5 uur door een motor die er halverwege mee kapte,  toen tufte we een beetje sloom vooruit. Ik vond het wel een spannend tochtje want er waren nogal hoge golven waardoor de boot nogal schommelde.  Andere passagiers vonden het iets minder leuk en renden lijkbleek naar het toilet. Mijn missie voor op Langkwai was vooral lui en rustig aan doen, daar had ik zin in! Langkawi is een toeristisch eilandje waar het draait om de stranden.  Er rijdt alleen geen openbaar vervoer op het eiland dus je bent aangewezen op de taxi. Ik had een Nederlands gezin gespot op de boot en heb hun toen brutaal aangesproken of ik een taxi kan delen met ze. Ze hielpen deze armoedige backpacker graag en toen kwamen we er ook nog achter dat we in dezelfde accommodatie sliepen, alsof het zo heeft moeten zijn! Toen we met de taxi aankwamen bij de accommodatie zag het er uit als een bouwval en wilden we Rob Geus al bellen voor 'Red mijn vakantie'. Maar geen paniek: het was allemaal net nieuw en van binnen zag het er heel leuk uit! Zij sliepen in een eigen kamer en ik in een dorm. Ben toen het stadje in gegaan en een beetje op de boulevard gehangen. Lag die nacht gezellig met een hard snurkende knul op zaal. Ik vind dat snurkende mensen niet in een dorm mogen slapen. Maar goed, het was bewolkt maar ik ging vol goede moed naar het strand en toen ik daar 10 minuten lag begon de zo'n vol te shinen! Lekker dagje bakken, ik hou er van. Volgende dag ben ik verhuist naar een andere accommodatie omdat ik echt toe was aan een eigen kamertje en wou iets dichter bij de stad hebben, het was namelijk steeds bijna een half uur lopen.  Toen ik daar aan kwam heb ik lekker een grote zooi gemaakt op mn kamer omdat ik het heerlijk vond dat ik nu niet alles op en rond mn bed hoef te houden. Had alleen mn gezicht erger verbrand dan ik dacht en ik had zelfs kleine blaren op mn kin. Ik doe zo mn best met zonnebrand smeren maar het is tevergeefs. Het was heet en met mn gloeihoofd had ik het nogal slecht die dag. Heb vooral onder de airco gelegen. Einde van de middag naar de boulevard en toen ontdekte ik DE plek: Yellow Café! Zoals de naam al doet vermoeden, was alles hier geel. Ik hou van geel. Heb daar heerlijk en gelukzalig zitten eten. Op 19 mei was ik weer lui (verrassend) maar in de middag kwam ik in actie en had ik een scooter gehuurd! Hiermee ben ik naar Oriental Village  gereden, een pretparkje. Je betaald hier geen entree maar betaald per attractie.  Ik ging in de kabelbaan en ik voelde mij nogal naakt. Waarom? Omdat ik in mijn korte broek en hemdje rondliep en er heel veel vrouwen waren met een boerka. Er zijn veel Arabische toeristen op Langkawi, dat had ik ook al op het strand gezien. En vrouwen met een hoofddoek vind ik echt niks ergs of geks aan maar vrouwen met een boerka vind ik persoonlijk wel een beetje gek. Maar goed, in de kabelbaan had je een heel mooi uitzicht over het eiland en hij had ook een paar stops bij platforms zodat je een nog beter uitzicht had. Het pretpark zelf was in dezelfde stijl als Disney Land. Verder ben ik nergens in geweest want alhoewel ik mezelf best een gezellig persoon vind, vind ik pretparken wat saai in mn eentje. Ben toen weer op de scooter gestapt en lekker een stuk gereden. Ik reed als een oud wijf maar ik vond het chill om zo ook nog wat van de omgeving te zien!  Ben nog bij twee stranden geweest in het noorden en toen heb ik gewoon Thailand zien liggen jaja. Op 20 mei ging ik weer naar het strand want mn verbrande gezichtje was weer over. Het was de hele dag bewolkt maar ik denk dat mn gezicht daar heel dankbaar voor was.  s Avonds heb ik weer gegeten in het Yellow Café,  plausibel.

Op 21 mei heb ik vroeg mn accommodatie verlaten. Bij aankomst had ik de helft betaald en de andere helft heb ik later gepind. Maar die eigenaar was al 2 dagen nergens te bekennen dus heb de tweede helft nooit kunnen geven. Je wilt graag geld verdienen of niet. Ik trotseerde de regen in mn sexy poncho en twee grote groenen regenhoezen om mn tassen.  Om 9 uur s ochtends had ik namelijk een vlucht naar Singapore! Mijn plan was eerst om met de nachtbus naar Singapore te gaan maar dan moest ik eerst met de ferry naar het vaste land, een bus pakken naar een andere stad en vanaf daar dan de nachtbus pakken die 12 uur zou duren. Had ik uitgerekend dat een vliegticket nog geen 10 euro duurder was en dan zou ik er in 1,5 uur zijn,  keuze was snel gemaakt! In deze 1,5 uur kreeg ik het voor elkaar om ruzie te krijgen met een Indisch meisje van 6 jaar, ik heb ook zo mijn talenten. Toen ik aankwam op het vliegveld van Singapore kreeg ik eerst een autistische aanval want ik moest met de tram verder reizen en met de bus was niet mogelijk.  De tramlijnen zagen er bijzonder ingewikkeld uit dus ik heb alles zo'n 20 keer gevraagd. Heb toen nog het telefoonnummer gescoord van een dikke Indiër die me op weg had geholpen. Ontzettend plausibel. Toen ik aankwam in het hostel heb ik mn spullen gedumpt en ben naar Orchard Road gegaan: DE shopstraat van Singapore!  Ik heb hier ook mn oogjes uitgekeken hoor! Super modern, groot en schoon. Singapore = schoon.  Ik dacht dat ik in Maleisië veel Chinezen zag maar hier leken het er nog meer. En dat was ook zo want ik las later in mn Lonely Planet dat in Maleisië 30% van de bevolking Chinees is en in Singapore is dat 75%! De Chinese bevolking is ook het enige Aziatische aan Singapore want voor de rest is het echt mega Westers. Ik vond het erg fascinerend.  Er zijn ook veel plastische chirurgie klinieken en daardoor zag ik dus veel Chinese versies van Marijke van Helwegen. Roekoe. Mijn shop-drang was na 3 uur uitgeblust dus toen heb ik verder een beetje lopen koffieleuten met mezelf. Op 22 mei was ik van plan om naar het strand te gaan maar toen ik buiten liep was het best bewolkt en toen dacht ik dit weer kan ik beter gebruiken voor een cultuur-tour! Ben in Little India en Chinatown geweest en vooral Chinatown vond ik hier leuk! Daarna ben ik naar Marina Bay gegaan, is tussen alle hoge wolkenkrabbers in en bij een heeeel groot en duur hotel,  Marina Bay (duh). Samen met de Merlion is dit het beeld van Singapore en het was er lekker toeristisch. Hier tijd rond geslenterd en belandde ook nog op een Japans klassiek concert, ook erg fascinerend om te zien hoe een vrouw soort van agressief op een grote trommel stond te slaan. Op 22 mei ben ik vroeg opgestaan en ging ik met de tram naar Sentosa. Jaaaa ik begon het tram-systeem door te krijgen!! Sentosa is dus echt het toppunt van toerisme in het kwadraat maar ik vind het leuk. Het is een droog gelegd stuk eiland onder Singapore en eigenlijk is alles daar nep: de stranden zijn aangelegd,  zand is geïmporteerd en alle palmbomen op het eiland zijn geplant. Grootste aandachttrekker op dit eiland is  Disney World en ik heb het vanuit het toeristische luchttrammetje gezien en het zag er wel heel gaaf uit! Entree was alleen 70 euro en aangezien ik tot de ontdekking was gekomen dat ik pretparken niet heel gezellig vind in mn eentje, heb ik hem maar over geslagen. Ik heb de hele dag op een nep strand liggen bakken. Er waren opnieuw strand veel zielsgelukkige hondjes die daar met hun baasje waren. Dit deed me dan weer deugd na alle honden-ellende in Maleisië en Indonesië.  Toen ik s avonds terug liep naar die mooie tram heb ik eindelijk iets gevonden waar ik al 4 maanden naar zocht: een water ijsje!!! Jaaaa ze verkopen hier overal 80 verschillende Magnum en Cornettos maar een verfrissend water ijsje zat er nooit in. Deze sinaasappel-dubbellikker smaakte daarom erg goed. En toen was het 24 mei en de laatste dag... Ik ben toen weer dapper terug gegaan naar Orchard Road en heb er lekker veel geld door heen gejast. Het shoppen ging mij heel goed af! Kleding is hier net zo duur als in Nederland maar boodschappen zijn wel een stuk duurder. Maar voor 4 dagen is het te overzien! Einde van de dag liep ik de H&M uit alleen ik zag het stuk glas aan als de uitgang. Was er bijna tegen aan geklapt. Toen was het besef dat het wel welletjes was geweest. Ben toen terug gegaan naar het hostel waar ik nog even heerlijk kon douchen!! Echt lieve mensen werkten er in dit hostel. Met een XXXXL-backpack ben ik de tram in gestapt richting het vliegveld.  Mijn tas is dus gewoon bijna 3 kilo zwaarder dan voordat ik in Singapore kwam, ik ben trots op mezelf.  Ik heb trouwens nog een goed verhaal. Ik was vroeg op het vliegveld en moest nog 4,5 uur uit wachten. Ik was braaf aan deze blog begonnen en er ging iets niet helemaal goed in mijn bovenkamer.  In één keer was het al boarding-tijd en liep ik met een wat versnelde pas over het vliegveld, dat was fase 1. Toen liep ik een halve marathon voor de gate en toen ik er was kwam ik tot de ontdekking dat ik bij de verkeerde was en de halve marathon weer terug kon lopen. Ondertussen was het een half uur naar boarding-tijd. Toen kwam fase 2: rennen en lopen afgewisseld. En toen gebeurde HET. Door de luidspreker hoorde ik : 'Attentition, attention. Wants Miss Labrie, Shirley directly go to gate A2? Gate is almost closing". Toen kwam fase 3: in volle paniek rennen!!! Met een knalrode bam kwam ik aan bij de gate waar een stewardess mij stond op te wachten. Spullen werden gecontroleerd en toen renden we samen het vliegtuig in. Toen zat ik, reden we weg en toen bleek er een technisch probleem te zijn waardoor we een half uur vertraging hadden. Wel altijd fijn dat ze daar op het land nog achter komen in plaats van in de lucht. Maar dat kan ik dus ook weer van mn lijstje afstrepen: omgeroepen worden op een vliegveld.

Had ik zin om naar huis te gaan? Ja dat had ik! Afgelopen 2 weken sprak ik hier veel over met backpackers en dan werd ik echt raar aan gekeken als ik zei dat wel weer zin had om naar huis te gaan en om weer te gaan werken. Je hoort namelijk geen zin te hebben in je 'o zo verschrikkelijke leventje thuis'  die in het teken staat van verplichtingen. Maar ik miste oprecht mn lieve ouders, irritante broertje die burgerlijk is geworden, knettergekke en lieve vriendinnen en mn heerlijke werk. Ohja en mijn lieve Knorrie en de kaas natuurlijk!! Ik heb de afgelopen 4 maanden ontzettend genoten en dit is zeker de tofste ervaring in mijn 23 jarig bestaan! Ik heb mezelf compleet in het diepe gegooid door begin februari naar een land te gaan waar ik niets of niemand kende en daar was zonder organisatie of iets. De eerste paar weken waren daarom soms ook erg pittig en heb ik wel eens gedacht: 'waarom ben je hier in hemelsnaam mee begonnen?'. Maar juist daarom, jezelf toch steeds weer kunnen redden en het toch weer voor elkaar krijgen, is onwijs gaaf. Ik heb veel nieuwe mensen leren kennen waarvan ik de meeste nooit meer zal zien en sommigen juist wel! Ik heb ook helemaal nergens spijt van! Je schijnt jezelf altijd te leren kennen op reis, ik heb vooral geleerd dat ik ontzettend smerig kan leven. Het land wat mij toch echt heeft geraakt is Indonesië en weet ook zeker dat ik daar nog terug naar toe ga! De natuur, de mensen en het eten zijn er zo geweldig! In Maleisië ben ik echt de toeristische hoogtepunten afgedenderd en dat was natuurlijk heel gaaf maar heb minder een beeld van de bevolking en de cultuur. En Singapore is weer op een hele andere manier fascinerend en is wel echt een heerlijke plek om je trip af te sluiten. 

Gistermiddag ben om 12.30 uur geland op Schiphol na twee vluchten van totaal 16 uur. Op Schiphol werd ik opgewacht door mijn lieve ouders en vriendinnen! Met spandoek, ballonnen en KAASplankje!! (nog speciale dank aan Kirsten!!!). Thuis heerlijke taart gegeten en s avonds was het welkom thuis Shirley- & verjaardagsparty Rick in één: een lekkere bbq!

En wil ik nog meer reizen? Jazeker! Costa Rica en Zuid-Afrika staan op mijn lijstje! Maar voorlopig ben ik nog niet weg hoor haha.

Ik vond het ook erg leuk om te horen dat mijn blog in de markt lag! Ik kreeg zelf veel positieve reacties maar ik hoorde het ook via mijn ouders, erg leuk!!

Heel veel liefsssss 
 

Foto’s

3 Reacties

  1. Ellen plooi:
    26 mei 2016
    Hoi shirley,
    Ik heb inderdaad genotenvan je mooie verhalen ik ga dit zeker missen.
    Ik vindt het super knap dat je dan ook helemaal alleen dit avontuur bent aan gegaan.
    Dit zijn herinneringen om nooit te vergeten.
    Maar het is ook vast weer fijn om in Nederland te zijn.
    Heerlijk weer gewoon een broodje kaas te kunnen eten "wat zal die lekker gesmaakt hebben".
    En wat zal dat een fijn gevoel zijn geweest dat ontvangst bij schiphol super leuk.
    Nu nog even bij komen van de jetlag.
    Groetjes liefs Ellen Plooi
  2. Will:
    27 mei 2016
    Ook ik heb genoten van je verhalen. Heerlijk om een voorstelling te maken over jou avontuur. Maar ook weer heel blij dat je gezond en wel terug bent in ons kikkerlandje.... welkom thuis tot gauw xxx
  3. Wickey:
    27 mei 2016
    Plausibel LaBrie....ik vond het leuk je ervaringen te volgen welkom op de zaak...