Eindelijk strand, pizza en drank!!

Afgelopen maandag was ik in Malang en heb ik de stad verkend, erg leuk! Ik was ook zowaar hier weer de grote blanke reus en werd volop begroet en gefotografeerd. In het parkje dropten ouders hun kind van 2 of 3 jaar oud bij mij op het bankje en maakten dan een foto zonder iets te vragen. Die kindjes keken mij heel bang aan en begonnen te huilen. Dat fotograferen ging toch wel een beetje rare vormen aannemen. Ook zat ik in een tuktuk en voelde ik mij net Maxima: iedereen zwaaide en begroette me en ik wuifde en glimlachte maar heel vrolijk terug! Ook was ik bij het toeristen centrum geweest om te informeren over de Bromo. Had ook gezien dat er tours waren voor de Bromo en Ijen in een en misschien leek me dat ook nog wel wat! Ik zou daarna gedropt worden in Banyuwangi, dat is het uiterlijke kustplaatsje van Oost Java. Ik zou s avonds gebeld worden of er genoeg aanmeldingen waren en als dat zo was zou ik dezelfde avond vertrekken. Eind van de middag kwam de eigenaresse van het hostel: een zakelijke, pittige maar hele aardige dame! Zij wist ook nog wel een adresje en ging het voor me regelen. Samen met een Canadees meisje die ook in het hostel verbleef, gingen we die avond op pad met de eigenaresse en haar man! In een hele dikke auto gingen we Malang verkennen en zijn we in een uber luxe hotel geweest waar we een prachtig uitzicht hadden over de stad! We kregen ook nog eten van ze en ze hoefden niks te hebben, heel lief!

Ik was op maandagavond niet terug gebeld door het toeristencentrum en op dinsdag heb ik zelf heel veel rond gebeld maar zonder resultaat. Op woensdag ging ik weer de stad in en weer langs het toeristencentrum en andere tour-organisaties. Om een lang verhaal kort te maken: er waren te weinig toeristen voor de Bromo. Dit kwam door de eruptie van 2 weken geleden waardoor de trekking nu niet mogelijk is, alleen de tour met de jeep. Ze kunnen alleen een tour doen als je zelf met een groepje aan komt van 4 personen maar ik was helemaal alone. Ik ergerde me ook aan het feit dat er steeds allerlei beloftes werden gedaan over terug bellen of mailen en dat gebeurde keer op keer niet. Toen was ik er zo klaar mee en dacht ik alleen maar: IK WIL NAAR BALI!

Via Facebook had ik contact met Elian, een Hollandse dame die ik had leren kennen in Bandung! Zij zat in Sanur (Bali) in een luxe hotel en ging over 2 dagen naar huis. We kwamen op het geniale idee dat ik bij haar op de kamer zou gaan slapen en dat we er wat gezelligs van gingen maken! Ik moest naar het busstation van Malang en heb toen in geniale stadsbusjes gezeten. Afgelopen zomer was ik Marmaris en daar hebben ze ook van die stadsbusjes en ik dacht toen dat het ongeveer niet gevaarlijker kon maar dat kan wel! De busjes zijn klein en heel laag en moest mezelf en mn backpack naar binnen rollen maar het heeft wel iets gezelligs! Heb er 20 minuten in gezeten en dat kostte me omgerekend 30 eurocent! Ik kwam op het busstation aan en werd daar warm onthaald. Ik kocht een kaartje voor de tourbus en omgerekend kostte dit buskaartje 10 euro, geen geld. Bus vertrok om 7 uur s avonds en duurde iets meer dan 12 uur. Ik zat soort als een opgevouwde vouwfiets in de bus maar ik heb toch een paar uurtjes geslapen! Donderdag 25 februari kwam ik rond half 9 ik aan in het hotel en kon ik nog meedoen aan het machtig lekkere ontbijt! Na 3 weken lang ontbeten te hebben met toast met jam of hagelslag kon ik dit erg waarderen! Daarna zijn we zo snel mogelijk naar het strand gegaan en kon ik eindelijk in de zee zwemmen en bakken!! s avonds in het hotel zag ik toch wel dat ik verdacht veel op een tomaat leek. Ik had ook al 2 weken zin in pizza en drank en dat hebben we genuttigd in een hip restaurantje! We hebben het netjes bij 1 cocktail gehouden. Daarna wilden we nog even gaan shoppen maar ik kreeg echt knallende hoofdpijn en werd misselijk. Toen ik even later op dat heerlijke hotelbed lag, voelde ik me steeds beroerder worden. Ik heb het voor elkaar gekregen om een zonnesteek op te lopen op mn eerste stranddag! Gelukkig had deze zuster nu zelf een hele lieve zuster! Ik ging vroeg slapen en werd de andere ochtend weer helemaal fris en fruitig wakker. Vrijdag waren we allebei vroeg wakker en gingen we vroeg naar het strand, het was alleen bewolkt op het strand en we waren voor 12 uur weer in ons hotel. Nadat we al onze spullen hadden ingepakt hebben we afgesloten met een echte Indonesische lunch! Om 3 uur ging Elian richting het vliegveld, we vonden het allebei jammer dat we niet meer samen hebben kunnen reizen door Indonesië maar het is niet anders! Ik ging toen naar een hostel hier. Dit hostel is niet echt een succesverhaal. Heb er 2 nachten 'geslapen'. Kort maar krachtig: kapotte airco, twee oude vieze mannen die snurken en continue scheten laten, een seksend stelletje, iemand die een paar keer aan het kotsen is, veren van het matras die je overal voelt en hele oude houten stabelbedden die heel hard kraken. De badkamer was direct op de slaapzaal dus je hoorde en rook er alles van. En dan heb je natuurlijk ook altijd nog mensen die midden in de nacht aankomen. Ik zie er altijd uber charmant uit als ik hier slaap met mn oordoppen en slaapmaskertje, maar hier was ik niet tegen op gewassen. Op vrijdagavond ging ik trouwens wat drinken met een Belgisch meisje uit het hostel en waren we in een hele foute tent beland. Hier kwamen we achter toen we er 10 minuten zaten. Het zat er namelijk helemaal vol met Westerse mannen en daarnaast waren er heel wat Indonesische vrouwen die heel wat jaren jonger waren en er nogal uitdagend uitzagen en zich ook zo gedroegen. We zagen de eerste kerel al gaan naar zijn hotelkamer met zijn Indonesische vangst. We hebben nog even deze aflevering van het nieuwe seizoen van 'From Indonesia with love' gekeken en zijn hem toen gepeerd naar een ander tentje.

Sinds gisteren zit ik voor 2 nachten in een homestay hier in Sanur. Heb hier een eigen kamertje en badkamertje. Het is klein maar het bed is groot en heb heerlijk geslapen vannacht! Gisteravond zat ik hier voor mn kamertje en kwam hoorde ik ineens: 'Hey, you also here!', was dat een meisje waarmee ik in het hostel hier sliep! Ook zij vond het verschrikkelijk en is hier heen gevlucht. Ik zit hier dicht bij het strand en de uber grote boulevard. Over die boulevard ben ik gisteren gelopen en het barst hier van de resorts. Er zitten hier heel veel Duitsers en Nederlanders: gemiddelde leeftijd 60 jaar en gemiddelde BMI is 40. Wat ik wel opvallend vind is dat de Balinese mannen smeriger zijn dan de Javaanse. Ze maken dubbelzinnige opmerkingen of geven luchtkusjes. Het zijn allemaal mannen van 40 jaar en ouder die dit doen en ik heb geen interesse in deze leeftijdsgroep. Verder zijn er hier in Sanur heeeel veel honden. Kan nou niet zeggen dat het allemaal zwerfhonden zijn want ze zien er meestal wel gezond uit.  Ze worden ook niet verbannen en zijn gewoon op het strand en en de strandtenten. Zaterdag zat ik op verlaten strandje en was er een hond die waakzamer was dan mn eigen hond Cleo. Deze moeder Theresa geeft de hondjes wat water en als ik iets eetbaars voor ze heb, geef ik dat ook. Morgen verlaat ik het burgerlijke Sanur en ga ik naar Kuta! Ik ga vooral veel strand liggen en bewaar de bezienswaardigheden nog even WANT aankomend weekend komt Linniepinnie hier naar Bali!!!

En even wat praktische informatie: op Java was het 6 uur later dan in Nederland maar hier op Bali is het 7 uur! Ohja met mijn talen-knobbel gaat het ook steeds beter. Engels was nooit mijn grootste talent en was op mijn rapport had ik voof dit vak altijd het laagste cijfer. Maar goed, het gaat steeds beter! Mijn uitspraak is wel met een dik Nederlands accent en is vergelijkbaar met dat Louis van Gaal. Het verstaan gaat mij heel goed af maar het praten: that's an other biscuit! Ik vind het ook erg leuk om Indonesische woorden te leren. En daarmee af te sluiten: terima kasih voor weer jullie tijd om dit helemaal te lezen!